Sposoby adresowania komórek

Adresowanie względne – najczęściej stosowany sposób adresowania komórek w arkuszu kalkulacyjnym. Umożliwia ono automatyczną zamianę adresów w formule przy jej kopiowaniu. Adres względny komórki zależy od zmiany położenia w arkuszu, np. jeśli komórkę Al z odwołaniem =D10 kopiujemy do A10, to wAlO będzie =D19 – kopia zmieniła położenie o 9 miejsc w dół, więc i adres zmienił się o liczbę 9. Adresowanie bezwzględne blokuje automatyczną zmianę adresów w formule przy jej kopiowaniu. Oznaczenie kolumny i wiersza komórki jest niezmienne. Przykładem adresowania bezwzględnego jest adres $D$10. O tym, że adres lub jego część nie zmieni się podczas kopiowania, decydujemy poprzez wprowadzenie znaku dolara przed oznaczeniem kolumny lub (i) wiersza. Adresowanie mieszane – adresowanie tego typu stosujemy wówczas, gdy chcemy, aby przy kopiowaniu formuły zmieniał się jedynie numer wiersza komórki, np. $D15 lub tylko wskaźnik kolumny, np. D$15. Sposób adresowania komórek można łatwo zmieniać za pomocą klawisza <F4 >. W tym celu należy przejść w danej komórce do trybu edycji (np. za pomocą klawisza <F2 >), po czym ustawić kursor w formule, w obrębie adresu komórki, który ma zostać zmieniony. Jeżeli zmieniany adres jest adresem względnym, to pierwsze naciśnięcie klawisza <F4 > spowoduje jego zamianę na adres bezwzględny, następne na adres mieszany z unieruchomieniem wiersza, kolejne na adres mieszany z unieruchomieniem kolumny. Następne naciśnięcie klawisza <F4 > przywróci adres względny itd.