W POEZJI I FILOZOFII

W poezji i filozofii powszechne były ana­logie do ówczesnego rzemiosła. Nie.powinno nas to dziwić, gdyż wrzeciono i koło garncarskie w równym stopniu kształtowały doświadczenie filozofów, jak słyn­ne odcienie Morza Egejskiego, postrzępione góry czy dociekliwość i gadulstwo ludu greckiego. Filozofowie przyrody, którzy poprzedzali Platona w szóstym i piątym wieku — szkoła milezyjska, Empe- dokles, atomiści — żywili, o ile można odtworzyć ich myślenie, pewne, uprzedzenia wobec technologii, a ich zainteresowania były mocno zakorzenione w konkret­nym świecie, który analizowali posługując się rze­mieślniczą kombinacją doświadczenia praktycznego i poetyckiej intuicji. Sam Platon, nawet w moralnej i politycznej filozofii Państwa, często odwoływał się do analogii rzemieślniczych. Rzemieślnik był dlań jed­nostką, która zna swe pole działania i dobrze wyko­nuje jedno zajęcie.