W ważnych rzemiosłach, jak architektura i sztuka wojenna, istniało nieco literatury podręcznikowej. Lecz większość technik dla garncarstwa, stolarstwa i tym podobnych — przekazywano za pomocą systemu terminowania. Wielkimi „naukami” starożytności o długiej literackiej tradycji były filozofia, historia i antykwaryzm, teoria retoryczna i poetycka, a tylko niewielu uczonych o twórczej inteligencji, szczególnie Archimedes i Heron z Aleksandrii, interesowało się techniką. Starożytna technologia uwikłała się w błędne koło: bez podstaw teoretycznych (związków z fizyką i chemią) jej problemy miały niewielkie znaczenie dla starożytnych filozofów i matematyków, a bez ich pomocy, szczególnie bez pomocy matematyków, nie mogła nigdy rozwinąć takich podstaw. Chociaż starożytni uczeni (filozofowie, retorzy, historycy) nie byli zbytnio zainteresowani technologią jako taką, nie wyzwolili się całkiem spod jej wpływu.