Dlatego te pierwsze komputery służyły przede wszystkim do obliczeń numerycznych, gdzie danymi są współczynniki układów rownan liniowych, a wynikiem pierwiastki tych równań. Takie obliczenia potrzebne są przy pracach badawczych, konstrukcyjnych, a komputery tego typu są obsługiwane przez ekipy elektroników i programistów. I dzisiaj są one w użyciu, oczywiście wielokrotnie doskonalsze (tzw. superkomputery). Drugi rodzaj to duże komputery, tzw. głównego szeregu, lub po angielsku mainjrame, do których są podłączone liczne i odległe końcówki (terminals lub work- stations), czyli przede wszystkim monitory z klawiaturą oraz drukarki. Dzięki zabiegowi zwanemu „podziałem czasu” i „wielodostępem” jeden centralny komputer może obsługiwać wielu użytkowników pracujących w tym samym czasie z różnymi programami i danymi albo też korzystających z tych samych danych i programu, na przykład w celu rezerwacji biletów samolotowych, wyszukiwania informacji w banku danych itp.