Omawiane wcześniej style czy szablony znacznie ułatwiają pracę nad edycją tekstów. Innego rodzaju ułatwieniem jest automatyzacja często wykonywanych czynności, które wynikają ze specyfiki pracy z dokumentem. Dobrym przykładem może być tutaj korekta tekstu, nad którym pracuje redaktor czasopisma czy wydawnictwa. Jego praca może polegać na wielokrotnym zaznaczaniu fragmentu tekstu i nadawaniu mu innego koloru lub przekreślaniu go. Zaznaczanie i wybieranie odpowiednich opcji czcionki zaczyna być uciążliwe, gdy wykonuje się tę czynność bardzo często. W takich przypadkach z pomocą przychodzą makra. Makra, nazywane też makropoleceniami, są malutkimi programami tworzonymi przez użytkownika w edytorze. Pozwalają na automatyczne wykonywanie różnych operacji składających się z wielu dostępnych w programie funkcji. Za pomocą makra można np. wykonać automatycznie następujący ciąg czynności:
- wyszukać w całym tekście słowo „rozdział”;
- zaznaczyć cały wiersz, w którym to słowo występuje;
- zmienić czcionkę;
- zmienić styl.
Gdybyś zapomniał w swojej pracy wyróżnić tytuły rozdziałów (nadać im właściwy styl), powyższe kroki musiałbyś po kolei wykonać ręcznie. Tworzenie makr jest proste i nie wymaga umiejętności programowania. Polega na nagraniu w edytorze wszystkich kolejnych czynności, jakie będziesz wykonywać, i zapisaniu ich pod unikatową nazwą. Najpierw jednak przemyśl i sprawdź wszystkie operacje, które chcesz zapisać do makra, aby nie zawierało ono błędów. Następnie możesz przystąpić do jego rejestracji. Dostęp do makropoleceń jest możliwy z karty Widok lub Deweloper.